Thursday, June 23

Jun. 23 Thurs.
“Lumuha ka ng nag-iisa,
nakadungaw sa buwan.
Lumilipad ang isip mo,
Nakasabit sa ulap..

Ngunit bakit,
Pinilit,
Kung ayaw ko’ng masaktan?

Sinabi ko sa kanya,
Na ‘di pa rin nililikha
Ang tulad ko’ng parang timang,
At ‘di mo pa rin maintindihan..

Malayo ang pagtitig mo,
Dala ng hangin.
Akala ko ay pwede na umasa sa iyo..

Ngunit bakit,
Pinilit,
Kung ayaw ko’ng masaktan?

Sinabi ko sa kanya
Na ‘di pa rin nililikha
Ang tulad ko’ng parang timang,
At ‘di mo pa rin maintindihan..

O bakit ba..
Pag wala ka na,
Ako’y kulang..
Ako’y kulang?

Sinabi ko sa kanya
Na ‘di pa rin nililikha
Ang tulad ko’ng parang timang,
At ‘di mo pa rin maintindihan..” –Bakit 2

...

I told you I’m no martyr.

I can hate like nobody’s business.

Naiirita din ako.

Nawawalan ng pasensya.

Bumabawi ng pangako.

Nagsusumpa ng mga tao..

I may be anemic, but I have enough blood to use my cynical analytic brain along with my blood-thirsty, pain-hungry heart.









You don’t know me.

...








...

This entry is for you people. You know who you are. If you don’t, I don’t fucking give a shit.


YOU. Dammit, bakit ka ba palagi umeepal sa buhay ko? Nagsimula na nga lahat sayo, ang kapal pa talaga ng pagmumukha mo na piliting magtapos din sayo! Putang ina! Putang ina ka talaga!! Hindi na ba sapat na lumayas ka na’t lahat sa kabataan ko? Hindi na ba sapat na pinahiya, pinaiyak, at pinatay mo yung dalawang pinakamamahal na lalake sa buhay ko? Ano? You think I don’t remember the times when you snuck me out and dragged me along with you just so your goddamn sugar dads and granddads would think you’re the sexiest, most charming creature of God they’ve ever laid eyes on? The only things I remember about you..were the bad. And the worst. Oranges and apples breaking and exploding on my his immobile back and shoulders. Pretending to be asleep beside them as you flung a bedpan to us across the room. Colors and loose powder on your face, as I try to get your attention by pulling on my doll’s pants. Your pretty smile contorted into a grimace at the sight of my sobbing form, snipping the cloth, and shooing me away as you go to your nth party.

You know why I don’t reply?
Its coz I hate you. fuckin hate you.
You know why I hate you?

I hate you coz I know that no matter how much I beg and cry and kill the world for you to be here for me when I really need you, you can’t. You can’t! You never will!!

...






...

YOU. Pareho lang naman tayo ng kalagayan dati eh. Siguro mas matanda ka, kaya mas nauna mo’ng nakuha ang pinaka-aasam nating dalawa. Ang langit. Masaya ako para sayo. Seryoso. Totoo po yan. Kaya lang, ang totoo din..noo’ng panahong iyon, ikaw ang langit na gusto ko. Pero di pwede diba? Sayang.. Kung hindi ako duwag, siguro may pag-asa ako sayo. Siguro wala. Ewan ko. Basta alam ko masakit yun sakin. Starving myself, breaking the habit, carving on my cabinet doors, staying up late, crying in the shower, heart racing when you’re near, chewing on my tongue, falling asleep on the floor.. don’t get hurt. I didn’t do this to hurt you. You didn’t do anything wrong. It was me. All me. My fault. My problem. I wanted to be her. More than anything. I never loved myself. I owe you my life, but why? Why did you judge me? Why do you think mahal ko siya kasi nakikita kita sa kanya? So yeah, you both have a lot in common, but that aint the only reason na mahal ko siya! Nagagalit ako sayo.. nasasaktan ako sa ginawa mo, sa inisip mo. Alam ko’ng di mo sinasadya.. kagaguhan ko lang talaga to eh.

But now I’m so damn angry. And friggin hurt.
I want to hate you. All of you.
Why you and not me?
Bakit nyo ‘ko ginaganto?
Di ba kayo sanay?
Magsama kayo!!

...







...

IKAW. Mahal kita. Di mo lang alam kung gaano. ‘lam mo ba’ng takot na takot ako? Takot ako na ginagago mo lang ako..na madali mo ako’ng mapapalitan, na rebound lang ako. Sa history mo ba nama’ng yan eh, masisisi mo ba ako? See? Tao din ako. Di lang ako puro pagmamahal. Adik na ako sayo, ayaw ko lang aminin kasi kaawa-awa, diba? Pinapaglaban kita.. minamahal kita kahit panay kasinungalingan ang pinamukha mo sa’kin nung umpisa.. I accepted you for who you are.. ginagawa ko ang lahat para hindi matapos ito’ng pagsasama natin.. I’m only human, dammit! I can only do so much! Tolerate so much.. swallow so much.. endure so much.. suffer so much.. I’m no damned saint, I run out of patience too! I feel so alone whenever you leave me out of everything, when you run away and hide from me.. feeling ko hindi ako ang para sa’yo eh. Kung ganyan ugali mo, siguro nga hindi ako ang talagang gusto mo diba? Would you really make your true love go through all that? Lagi akong inggit sa mga ex mo, kasi alam ko na talagang minahal mo sila, at alam ko na hindi ko sila mapapalitan sa puso mo. Pinaglalaruan mo lang ba ako? Ginagawa mo ba to para iligtas ako sa sakit na idudulot mo sakin? Sadista ka lang ba talaga? Masokista? Sadomasokista? Do you feel unworthy? Do you feel superior? Naniniwala ka ba na mahal kita? Naniniwala ka ba na kinuha ko na kay Anne ang puso ko at ibinigay sayo?

Siguro hindi ka naniniwala.
Siguro ang sarap talaga ako paglaruan.
Utu-uto kasi ako. I know. I hate myself more for it.
Hindi ka nagsasabi ng kahit ano sa’kin, tapos ine-expect mo na magtiyaga ako at mahalin ka pa rin?

Wag mo naman abusuhin, o!
Wala na nga’ng natitirang luha’t dugo sa katawan ko eh!

Pucha, kung ayaw mo talaga, wag ka na maglaro! Wala ka’ng mapapala sa putangnang gaga’ng to! Umalis ka na lang! Andaming magkakandarapa sayo! Nakapila lahat!

...






...

I told you.

You don’t know me.

So don’t judge me.

I want to crawl into a shit hole, sink my fingers into my scalp, and scream.

I got three on my right, and one on my left..

And nobody will ever know.





















Now let’s all fall in line, and enter the sewing machine.

...